یک نوروز دیگر آمد و رهبران ایران و جهان پیام های نوروزی خود را
دادند، هر کسی از موضع خود و همه همان حرف های قدیمی.
اما ای کاش امروز که تلویزیون را روشن می کردیم همه چیز رنگ دیگری به
خود گرفته بود، کاش یکسره صحبت از انسانیت و صلح و برابری و شادی و آزادی بود.
کاش پیام رهبران در آغازین روز سال نو برای ما انسانیت، صلح و برابری
بود همچون:
"من نمی خواهم به کسی دستور دهم یا جایی را فتح کنم، دوست دارم
به همه کمک کنم: یهودی، بی دین، سیاه، سفید. در این دنیا برای همه ما جا هست."
کاش پیام آنها برای ما شادی آفرین بود:
"زمین خیلی سخاوتمند است و می تواند به همه ما غذا بدهد می شود.
می توان در آن زندگی شاد و آزادی داشت."
و کاش پیام آنها برای ما نوید آزادی داشت:
"به آنهایی که صدای من را می شوند می گویم ناامید نباشید؛ فلاکتی
که اکنون بر ماست نتیجه حرص و طمع است. نفرت به پایان خواهد رسید و دیکتاتورها
خواهند مرد و قدرتی که از مردم گرفته شده به مردم باز خواهد گشت و هر چقدر که انسان
ها بمیرند آزادی نخواهد مرد."
این ها جملاتی بودند از سکانس تاثیرگذاری از فیلم دیکتاتور بزرگ ساخته
چارلی چاپلین. بی تردید تماشای این ویدیوی کوتاه که با تصاویر زیبا و زیرنویس
فارسی همراه شده شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر